Przepisy chronią kobietę w ciąży przed zwolnieniem i zapewniają jej pewną pracę, a co za tym idzie stabilne zarobki. Pracodawca nie może wypowiedzieć takiej kobiecie umowy o pracę w chwili, gdy jest ona w ciąży lub przebywa na urlopie macierzyńskim. Są jednak wyjątki. Pracodawca może zerwać umowę, jeśli firma ogłasza upadłość bądź jest w fazie jej likwidacji. Przedsiębiorca jest wtedy zobowiązany uzgodnić z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę. Osoba odpowiedzialna za zatrudnienie może zwolnić pracownicę, gdy ta w jasny sposób spełnia warunki kwalifikujące do zwolnienia dyscyplinarnego. W takiej sytuacji pracodawca może rozwiązać umowę bez wypowiedzenia, jednak organizacja związkowa w danym zakładzie musi wyrazić na to zgodę.
Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu. Przepisu tego nie stosuje się w sytuacji, gdy pracownica jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w celu zastępstwa pracownika, w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Przedłużenie umowy o pracę ze względu na ciążę pracownicy następuje w sposób automatyczny z mocy prawa. Nie ma potrzeby podejmowania dodatkowych czynności, aby umowa uległa przedłużeniu do dnia porodu nawet, jeśli kończy się ona w tym terminie. Okres przedłużenia jest kontynuowaniem zatrudnienia na podstawie zawartej wcześniej umowy i opiera się na warunkach w niej zawartych. Datą zakończenia stosunku pracy będzie data porodu, zaś tryb, w jakim umowa zostanie rozwiązana, to upływ czasu, na który była zawarta.
Poprzednia
Następna
